గాలితో ఒక యుద్దం (సీరియల్)..PART-11

                                            గాలితో ఒక యుద్దం (సీరియల్)
                                                                (PART-11)

ఒక్కొక్క మనిషికీ ఒక్కొక్క అభిరుచి ఉన్నది. ఆ అభిరుచి...ఆ మనిషి యొక్క పదిహేనవ ఏట నుండి ఇరవైయ్యవ ఏట లోపల మొదలై అదే అతని గుణంగా మారిపోతుంది. ఆ తరువాత ఆ అభిరుచి పెద్దగా మారటం లేదు. అలా పదిహేనేళ్ళ వయసులో నుండి ఇరవై ఏళ్ళ వయసులో ఏర్పడే ఆశకు ఆ మనిషి యొక్క చదువు, అలవాట్లూ, ఆలొచించే విధం, అతని స్నేహితులు, అతని చుట్టుపక్కల వాళ్ళందరూ కారణంగా ఉంటున్నారు. వీళ్ళు ఎలా ఉంటున్నారో దాన్ని బట్టి ఆశ మొదలవుతుంది. ఆ ఆశ యొక్క లోతుల్లోంచే ఒకడు తన భవిష్యత్తును గురించి కలలు కంటున్నాడు అనేది నిజం. దొరికే ఉద్యోగం చూడటం...ప్లాను వేసుకుని ఈ ఉద్యోగంలోనే చేరాలనేది తీర్మానించుకోవటం, లేక తన ఇష్టానికి బిజినస్ చేయటం అన్నీ ఈ ఆశలో నుండి వచ్చిందే! ఇక్కడ పరిశోధకులు ఒక పెద్ద నిజాన్ని కనుక్కున్నారు.

ఒకరు పెద్ద నటుడిగా ఎదిగి టాప్ లో ఉన్నాడు. ఆయన లోతు మనసులో గొప్ప అభిరుచి దాగి ఉండటం - అందులోనే ఈయనకైన భవిష్యత్తు ఉండటం వలన అదే ఆశగా మారటం మొదలయ్యింది.

అవును...మనం ఏమవదలుచుకున్నామో దానికోసమే మనలో ఆశ పుడుతుంది. ఇది పరిశోధకులు కనుక్కున్న నిజం. ఆశపడే దాన్ని ఎలా నెరవేర్చుకోవాలో అనేది ఎంత నిజమో...అంతే లోతుకు నెరవేర్చుకోవాలనేది ఆశగా ఉంచుకోవటం అనేది కూడా ఒక పెద్ద నిజం.

ఈ అభిప్రాయంలోనూ ప్రశ్నలు తలెత్తాయి. 'నేను ఆశపడేది జరగలేదు. నాకు కొంచం కూడా ఇష్టంలేని ఉద్యోగంలోనే ఇప్పుడు నేను ఉన్నాను. జీవితంలో పలు విషయాలు మన ఇష్టానికి తగినట్లు జరగటం లేదు. దాని ఇష్టానికి తగినట్లు మనం జీవించ వలసి వస్తోంది. ఇలా ఉన్నప్పుడు...ఆశపడిన దానిని నెరవేర్చుకోగలం అనేది ఎలా అంగీకరించగలం? అనేది అందులో ఒక ప్రశ్న.

అక్కడ బామ్మ లేదు!

పక్కింటావిడ చీర కొంగుతో చేతులు తుడుచుకుంటూ కార్తిక్, వీరబద్రం ఉన్న వైపుకు వచ్చింది.

"కార్తిక్...మీ బామ్మ ఇప్పుడే ఒక టాక్సీ పుచ్చుకుని గాలిపేటకు బయలుదేరి వెళ్ళింది"

"ఏమిటీ...బామ్మ గాలిపేటకు వెడుతోందా? అందులోనూ ఒంటరిగా?"

"అవును కార్తిక్...ఆవిడ ఒంటరిగా వెళ్లటం ఇష్టం లేక నేనే నా కొడుకు భరణిని తోడు పంపించాను. వయసైన ఆవిడ...వొంట్లో బాగుండని ఆవిడ వేరే! అందుకే ఆమెకు తోడు పంపించాను"

"ఏమిటక్కా నువ్వు...నాకు ఒక ఫోన్ చేసుండచ్చు కదా? ఈ బామ్మకు ఇప్పుడు అక్కడేం పని?" ఆందోళన చెందాడు కార్తిక్.

"నేను అడిగాను కార్తిక్...నేనిప్పుడే గాలిదేవుడి గుడికి వెళ్ళాలి. లేకపోతే ఈ కుటుంబంలో ఒక్కరు కూడా ప్రాణాలతో మిగలరు" అని మాత్రం చెప్పింది.

"బామ్మ ఇలా చేస్తుందని నేను ఎదురు చూడలేదు...ఛ!" -- కార్తిక్ మనసు గిలగిలా కొట్టుకుంది.

"కార్తిక్...అమ్మా-నాన్నలు ఎలా ఉన్నారు?"

"ఆపదేమీ లేదు...తప్పించుకున్నారు!"

"అదేనయ్యా కావాలి! అవును ఆ గాలిదేవుడు ఏమిటి అంత దుష్ట దేవుడా?" పక్కింటావిడ కూడా గాలిదేవుడి దగ్గరకు వచ్చి ఆగింది. అది వినటానికి కార్తిక్ కి విసుగ్గానే ఉన్నది.

"అవును... అదే ఒకళ్ళకి ముగ్గురం దెబ్బ తిన్నామే...ఈ సమయంలో బామ్మ వేరే వెళ్ళి దెబ్బతినాలా?"

“ఆ...చెప్పటం మరిచిపోయాను కార్తిక్. మీ బామ్మ చేతిలో ఆ ఇంటి డాక్యూమెంట్ ఉన్నది. దాన్ని కూడా తీసుకుని వెళ్ళింది. 'దీన్ని హుండీలో వేసి...అతని కాళ్ళ మీద పడతాను. అప్పుడే వాళ్ళందర్నీ వదిలిపెడతాడు! అని చెప్పింది..."

----ఆ జవాబు, వీరబద్రాన్నే ఎక్కువగా బాధించింది.

"కార్తిక్...బయలుదేరు"

"ఎక్కడికి...?"

"గాలిపేటకే!"

"అనుకున్నాను"

“అనుకుంటుంటే సమయం వెళ్ళిపోతుంది. మీ బామ్మను వెళ్ళి చూద్దాం. ఇలా నేను చెప్పటానికి కారణం ఆమెకు ఏదైనా జరుగుతుందేమో నని కాదు. ఆమె పాపం...బాగా ముసలావిడ కాబట్టి చెబుతున్నా. ఆ తరువాత నాలో ఇప్పుడొక అనుమానం తలెత్తింది. దాన్ని కూడా నివర్తి చేసుకుంటాను"

"ఏమిటా అనుమానం?"

"అది...అక్కడికిరా చెబుతాను"--- వీరబద్రం, కార్తిక్ తో చెప్పి వేగంగా కారు దగ్గరకు వెళ్ళాడు.

కార్తిక్ కూడా ఇంటికి తాళం పెట్టి, తాళంచెవి పక్కింట్లో ఇచ్చి అతనితో దూకుడు వేగంతో కారులోకి ఎక్కాడు.

                                             *********************************

కారు బయలుదేరింది.

"సారీ బద్రం...నా వల్ల నీకు మళ్ళీ మళ్ళీ శ్రమ"

"ఈ ఫార్మాలిటీ మాటలు నువ్వు మానవే మానవా?"

"నీకు శ్రమగానే లేదారా?"

"లేదు...దీనిని నేను చాలా 'ఎంజాయ్' చేస్తున్నాను. రేపే బెంగుళూరు వెళ్ళిపోతే...నా ముందు కంప్యూటర్, మానీటర్ మాత్రమే ఉంటాయి. ఒక ఏసీ రూములో ఒంటరిగా కూర్చుని, అన్నీ మర్చిపోయి పనిమాత్రం చేయాలి.---నేను ఎగిరే పక్షిలాంటి వాడినని నీకు తెలుసు. కానీ డబ్బుల కోసం ఒక రూములో ఉండాల్సి వస్తోంది. ఏదో అపురూపంగా...ఊరికి వచ్చినందు వలన ఇంటెరెస్టుగా ఒక సమస్య చిక్కుకుంది. దీన్ని నేను బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నానురా...!"

"ఇక్కడ నాకు దఢ దఢ లాడుతొంది...కానీ, నీకు ఏంజాయబుల్ గా ఉందా?"

"ఇప్పుడు చెబుతున్నా కార్తిక్. జరుగుతున్న దానికీ, గాలిదేవుడికీ ఎటువంటి సంబంధమూ లేదు. ఆయన పాపం రా..."

"ఊహు...నిన్ను మార్చనే లేమురా...!"

"మారాల్సింది నువ్వేరా! దేవుడు... మీ తాతయ్యను ఇల్లు అడిగాడా? ఇల్లు ఇస్తేనే నీ మనవుడ్ని, అంటే నిన్ను కాపాడతానని మీ తాతయ్యను బెదిరించాడా?"

"లేదు..."

"ఏదైనా పెద్ద కానుకగా ఇస్తానని వేడుకోమని పుజారి చెప్పాడం వలన మీ తాతయ్య ఇల్లు ఇస్తానని వేడుకున్నాడు. మీ తాతయ్య చనిపోయిన తరువాత మీరు ఆ ఇల్లు ఖాలీ చేసేసి నగరానికి వచ్చాశారు....ఆ తరువాత అయినా మీ గాలిదేవుడు వచ్చి ఆ ఇంట్లో నివసించాడా?"

"లే...లేదు"

"ఇప్పుడు ఆ ఇంటిని అమ్మాలని నిర్ణయించుకున్నారు...ఆయన నిజంగా ఉండుంటే ఏం చేసుండాలి?"

"................"కార్తిక్ మౌనంగా ఉన్నాడు.

"ఏమిటిది?...ఇచ్చింది తిరిగి తీసుకుంటున్నారు. అని మీ గాలిదేవుడు నేరుగా వచ్చి అడగొచ్చు కదా?"

"బద్రం దయచేసి టాపిక్ మార్చరా....నాకు తల నొప్పిగా ఉంది"----కార్తిక్ నీరసమైన స్వరం విని నవ్వుకున్నాడు వీరబద్రం.

"అంతేలేరా...సమాధానం చెప్పలేకపోతే, ఇలాగే మాటమారుస్తారు"--అంటూ కారు గీరు మార్చాడు వీరబద్రం.

----కారు వేగం పుంజుకుంది.

                                                                                                                (ఇంకా ఉంది) ****************************************************************************************************