గాలితో ఒక యుద్దం (సీరియల్)..PART-10

                                           గాలితో ఒక యుద్దం (సీరియల్)
                                                              (PART-10)


"కార్తిక్ ను పాము కరిచినట్టు సర్పంచ్ 'ఫోన్’ చేసిన వెంటనే మాకు ప్రాణమే పోయినట్లు అయ్యింది వీరబద్రం. వెంటనే 'టాక్సీ' కి ఫోన్ చేసి, అదొచ్చిన వెంటనే బయలుదేరాం"

“మా అవసరాన్ని అర్ధం చేసుకున్న డ్రైవర్ వేగంగానూ, అదే సమయం జాగ్రత్తగానూ వచ్చాడు. కానీ, ఆ చింత చెట్టు దగ్గరకు వచ్చిన వెంటనే ఎక్కడ్నుంచో వచ్చిన ఒక రాయి...కారు ముందు బ్యానెట్ పైన పడింది. అంతే డ్రైవర్ కి కాన్సెంట్రేషన్ పోయింది. కారు...పక్కనున్న చింత చెట్టుకు గుద్దుకుంది. అంతవరుకే నాకు తెలుసు, తరువాత స్ఫుహ కోల్పోయాను"

రామశర్మ గారు ఆపకుండా మాట్లాడేసి, గుండె దఢ తగ్గకుండా చూశారు.

అది విన్న వీరబద్రం తీవ్రమైన ఆలొచనలో పడ్డాడు.

"సందేహమే లేదురా...మన కారు మీద పడిన కోడి రక్తం, రాయి ఆకారంలో కనబడింది. ఇక్కడ నాన్నా-అమ్మ వచ్చిన కారు ముందు నిజమైన రాయి ఎగురుతూ వచ్చి పడింది. ఇది గాలిదేవుడి పనేరా..." చెప్పాడు కార్తిక్ ఆందోళనతో.

"అందులో సందేహమేముంది? 'నా ఆస్తిని అమ్మటానికి మీరు ఎవర్రా?'అని ఆ గాలిదేవుడు మనల్ని హెచ్చరిస్తున్నాడు. డబ్బులు లేవని అతని వరకు అతని ఆస్తిలో హక్కు తీసుకోవటం పెద్ద తప్పు"--కార్తీక్ను సమర్ధించాడు రామశర్మ.

కానీ, వీరబద్రానికి అంతా గందరగోళంగానే ఉన్నది.

"ఏం వీరబద్రం ఏమిటి ఆలొచిస్తున్నావు...నువ్వు ఇంకా నమ్మలేకపోతున్నావు కదూ ?"

వీరబద్రం సమాధానం చెప్పటానికి ఆలొచిస్తున్నప్పుడు, కార్తిక్ అడ్డుపడి సమాధానం చెప్పాడు.

"అవును నాన్నా...మొదటి నుండీ బద్రం ఇదంతా అబద్దం...మూర్ఖత్వం అని అనుకుంటున్నాడు, మట్లాడుతున్నాడు"

"ఇంకా నమ్మకం రాలేదా?"

"అవును సార్! అనుకోకుండా రెండు సంఘటనలు జరిగినై. వెంటనే ఆ సంఘటనలను గాలిదేవుడికి సంబంధ పరచటం సరికాదు..."

"ఏది అనుకోకుండా జరిగింది...యాక్సిడెంటా?"

"అవును...యాక్సిడెంట్ అంటేనే అనుకోకుండా జరగటమే కదా?"

"అప్పుడు కారు మీద పడ్డ రాయి?"

"అక్కడే నాకు కొంచం అనుమానంగా ఉంది..."

"ఇందులో అనుమానం ఏమీ లేదు! నువ్వు నగరం కుర్రాడివి. గ్రామంలోని నమ్మకాలు నీకు వేడుకుగానూ...ముర్ఖత్వంగానూ తెలుస్తుంది. కానీ మేము అక్కడే పుట్టి పెరిగాము"

"అయితే...ఏ నమ్మకంతో ఆ ఇల్లును అమ్మాలనే నిర్ణయానికి వచ్చారు?"

"గాలిదేవుడు పెద్ద మనసుతో వదిలిపెడతాడనే నమ్మకంతో..."

"ఇప్పుడు మీ నిర్ణయం?"

"ఇక గాలిపేట ఇల్లు గురించి ఆలొచించ దలుచుకోలేదు. గాయాలు తగ్గిన వెంటనే కుటుంబమంతా కలిసి వెళ్ళి గాలిదేవుడి కాళ్ళ మీద పడి క్షమాపణలు అడగటమొకటే మా కున్న ఒకే దారి..."

రామశర్మ గారి నిర్ణయం వీరబద్రం మొహంలో హేళన నవ్వు తెప్పించింది.

"నువ్వు నవ్వితే నవ్వుకో...నా నిర్ణయంలో మార్పు లేదు..."

"ఎలా సార్ ఏమీ ఆలొచించకుండా ఈ నిర్ణయానికి వచ్చారు?"

"ఇది ఆలొచించి తీసుకున్న నిర్ణయమే. ఆలొచించకుండా తీసుకున్న నిర్ణయం అని నీకు అనిపిస్తున్నదే, అదే నాకు ఆశ్చర్యంగా ఉంది"

"ఖచ్చితంగా సార్! దేవుడు ఉన్నాడో...లేడో...ఉంటే మంచిగా ఉంటాడనేదే నా ఆలొచన సార్. అలాంటి దేవుడు మీ వరకు పెద్ద మనసు చూపలేదు అంటున్నారు చూడండి...అది తలచుకున్నందుకే నాకు నవ్వు వచ్చింది"

----వీరబద్రం చెప్పిన విధం రామశర్మ గారికి నచ్చలేదు.

అంతవరకు మాట్లాడకుండా ఉన్న కార్తిక్ భార్య నోరు తెరిచింది.

"మామయ్యా... వీరబద్రం అన్నయ్య చెప్పేదే నాకు సరి అనిపిస్తోంది!"

అది విన్న కార్తిక్ షాక్ అయ్యాడు.

"అఖిలా...ఏం మాట్లాడుతున్నావు నువ్వు?"

"దేవుడికి...క్షమించటం, అనుగ్రహించటం, ఆశీర్వదించటం, సహాయపడటం, తోడుగా ఉండటం మాత్రమే తెలుసు. ఏ దేవుడూ ఇలా కనబడకుండా దాక్కుని భక్తులను బెదిరించడు"

"నువ్వు చెప్పింది రాముడికి, కృష్ణుడుకి సరిగ్గా ఉంటుంది. గాలిదేవుడికి సరిపోదు. ఆ దేవుడు కోపం దేవుడు..."

"దేవుడు ఒక్కడే...పేర్లు మాత్రం వేరు వేరు! ఉగ్ర దైవం, శాంత దైవం అనేదంతా మన వర్ణణ"

అఖిల మాటలు... వీరబద్రాన్ని కొంచం భ్రమలో పడేసింది.

"అఖిలా...నువ్విలా మనసు విప్పి మాట్లాడి నేను విన్నదే లేదు. ఇప్పుడే వింటున్నా. బాగా మాట్లాడుతున్నావు. నీలాగే ఆలొచించాలి"

"చాలు... బద్రం! ఈ టాపిక్ ఇక్కడితో వదిలేయ్"…..కార్తిక్ చెప్పాడు.

"నేను వదిలేస్తాను...పెళ్ళి ఖర్చులకు ఏం చెయ్యబోతారు?”

"ఏదైనా చేసే కదా కావాలి! మెడలోని తాలి వరకైనా సరే అమ్మేసి పెళ్ళి చేసేస్తాం"

"కార్తిక్...క్లియర్ గానూ, ధైర్యంగానూ ఆలొచించాలి. కానీ, మీరందరూ గందరగొళంతోనూ, భయంతోనూ ఆలొచిస్తున్నారు"

"ఇలా చూడు వీరబద్రం...నీ అభిమానానికి చాలా సంతోషం. ఒక స్నేహితుడిగా ఇలాగే ఉండాలి. నువ్వు చెప్పినట్టు ఇది అనుకోకుండా జరిగినవే అయ్యుండచ్చు. కానీ, మా మనసులో భయం వచ్చేసింది. అందువలన దీన్ని ఇలాగే వదిలేద్దాం. అదే కరెక్ట్..." ---- రామశర్మ గారు...ఒక పులుస్టాప్ పెట్టి ఆ సంభాషణను ముగించారు.

వీరబద్రం వలన కూడా అంతకంటే మాట్లాడటం కుదరలేదు. హాస్పిటల్ వార్డు వదలి బయటకు వచ్చాడు.

కార్తిక్ అతని వెనుకే వచ్చాడు. పక్క వార్డులో ఉన్న విమలాదేవిని చూశారు. వీళ్ళిద్దర్నీ చూసిన వెంటనే ఆమె కూడా వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది.

ఏడుస్తూనే, "కార్తిక్...ఇంటికి వెళ్ళి బామ్మను చూసి...మేము బాగానే ఉన్నామని, త్వరగానే కోలుకుంటామని, ఏ ఆపదా లేదని చెప్పు. లేకపోతే బెదిరిపోయి, ఏ సమాచరమూ రాలేదని భయపడి, ఆ భయంతోనే చచ్చిపోతుంది..." అని గుర్తు చేసింది.

"సరేనమ్మా....నువ్వు ధైర్యంగా ఉండు"

"మేము ధైర్యంగా ఉండటం అటుంచు. పాము కాటేసిన నీకు ఏమీ కాలేదు కదా?"

"నేను బాగానే ఉన్నానమ్మా..."

అమ్మకు ధైర్యం చెప్పి కార్తిక్, వీరబద్రం బయటకు వచ్చారు.

కారు దగ్గరకు వచ్చారు.

"కార్తిక్...నిన్ను ఇంట్లో డ్రాప్ చేసి నేను వెళ్తాను"--చెప్పాడు వీరబద్రం.

"సరేరా...! అవును, నీకు ఇంకా ఎన్ని రోజులు లీవు ఉంది?"

"నేను ఈ రోజు ఆఫీసుకు వెళ్ళాలి కార్తిక్. నా లీవు నిన్నటితో ముగిసింది. ఈ రోజు ఒక రోజుకు లీవు 'ఎక్స్ టెండ్' చేశాను"

"థ్యాంక్స్ రా...! నువ్వు ఉన్నందువలనే ఇక్కడ కొన్ని విషయాలు త్వరగా చేయగలిగాను"

"ఈ ఫార్మాలిటీ మాటలన్నీ నా దగ్గర వద్దు. నీకూ,నాకూ చిన్నప్పటి నుంచి స్నేహం. గుర్తుంచుకో..."

"గుర్తుంచుకోవటానికి ఎక్కడరా నేను అది మరిచిపోయాను?"

"మరైతే ఎందుకురా థ్యాంక్స్-గీంక్స్ అంతా?" అంటూ కారు తీసాడు వీరబద్రం.

కార్తిక్ కారులో కూర్చున్నాడు....కారు వేగంగా బయలుదేరింది.

కార్తిక్ ఇంటి బయట కారు ఆగింది. దిగి లోపలకు వెళ్ళి చూసినప్పుడు కార్తీక్ కు, వీరబద్రానికి ఒక షాక్ కాచుకోనుంది.

                                                                                                             (ఇంకా ఉంది) *************************************************************************************************