మరవటం మర్చిపోయాను...(సీరియల్) (PART-7)
మరుసటి రోజు.
రోహిణీ చెప్పింది.
“శ్యామ్, రాత్రంతా
నువ్వు చెప్పింది
ఆలోచించి చూసాను.
నువ్వు నాకు
బాగా నచ్చావు”
“అయితే...‘ఐ.లవ్.యూ’ చెపొచ్చు”
‘నో...'ఐ.లైక్.యూ’
“రెండిటికీ
తేడా ఏమిటి
రోహిణీ?”
“నచ్చటానికీ, ప్రేమించటానికీ
ఆరు తేడాలు
కాదు...ఆరువేల
తేడాలు ఉన్నాయి.
నువ్వు నాకు
నచ్చావు. కానీ, నువ్వు
అనుకుంటున్న ‘ఆ
నచ్చావు’ కాదు”
“అప్పుడు?”
“మనం
కావాలంటే స్నేహుతులుగా
ఉందాం”
“సినిమా డైలాగు
లాగా మాట్లాడకు...”
“సరే...వదులు”
“ఇది కూడా
సినిమా డైలాగే”
“నచ్చలేదంటే
వదిలేయ్ శ్యామ్.
చాలా సులభం”
“సరి...సరి, కోపగించుకోకు
రోహిణీ. స్నేహంగా, అంటే
ఫ్రెండ్స్ గా
ఉందాం. నాకు
ఓ.కే.
నే”
ఇద్దరూ షేక్
హ్యాండ్ ఇచ్చుకున్నాక, అతను
నవ్వాడు.
“శ్యామ్...ఇప్పుడెందుకు
నవ్వావు?”
“ఇలాగే
మొదలవుతుంది”
“బాధ
పడకు! కలలు
కనకు!! చివరికి
ఇలాగే ముగియబోతుంది”
సాయంకాలం. ఆఫీసు
వాహనాల పార్కింగ్
చోట.
“రోహిణీ...నువ్వు
ఇప్పుడు ‘ఫ్రీనా’?”
“ఎందుకు?”
“సినిమాకు
వెళదామా?”
“నేను
రాను”
“ప్లీజ్
రావా”
“ధియేటర్లో...ఆ
చీకటిలో నువ్వేం
చేస్తావో నాకు
తెలుసు”
“ఖచ్చితంగా
ఏమీ చేయను”
“పైన
చెయ్యి వేస్తావా?”
“వెయ్యను”
“నీ
కాలితో నా
కాలును ముట్టుకుంటావా?”
“ఛీఛీ”
“నడుం
ముట్టుకుంటావా?”
“ముట్టుకోను”
“ఛాతి
మీద చెయ్యి
పెడతావా?”
“పెట్టనే
పెట్టను”
“గబుక్కున
ముఖాన్ని తిప్పుకుని
ముద్దు పెడతావా?”
“లేదు...లేదు”
“ఇవి
ఏవీ చెయ్యవు!”
“చెయ్యను”
“చేతులు
కట్టుకుని సినిమా
చూస్తావు”
“అవును”
“నిజమా?”
“నిజమే”
“ప్రామిస్?”
“ప్రామిస్”
“అలాగైతే
నన్నెందుకు పిలుస్తావు? సినిమా
చూడటానికి మీ
అమ్మను తీసుకు
వెళ్ళు”
శ్యామ్ షాకయ్యాడు...ఇంతలో
రోహిణీ వెళ్ళిపోయింది.
Continued...PART-8
*********************************
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి