మరవటం మర్చిపోయాను...(సీరియల్) (PART-9)
తరువాతి వారం.
ఆదివారం నాడు.
శ్యామ్ ఇంట్లోకి
హఠాత్తుగా ప్రవేశించింది
రోహిణీ.
“హాయ్
శ్యామ్...ఎలా
ఉన్నారు?”
మాసిపోయిన లుంగీ
కట్టుకుని, చేతిలో
బీరు బాటిల్
-- నోట్లో సిగిరెట్టుతో
ఉన్నాడు శ్యామ్.
తిరిగి చూసి
ఆశ్చర్యపోయాడు.
కుడి చేతిలో
ఉంచుకున్న పోస్టర్
జారిపోయింది. ఎడం
చేతిలో ఉన్న
బీరు బాటిలు, పెదాలపై
ఉన్న సిగిరెట్టు
కూడా జారినై.
నడుముకు కట్టుకున్న
లుంగీ జారిపోక
ముందే జాగ్రత్త
పడి పట్టుకున్నాడు.
“నువ్వు...నువ్వు...ఎలా
ఇక్కడికి?”
“నేను...నేను...అలాగే
సరదాగా వచ్చాను
ఇక్కడికి...”
నవ్వింది.
మాసిన లుంగీ, సిగిరెట్టు, బీరు
బాటిల్స్, న్యూడ్
ఫోటోలను దాచటానికి
చాలా శ్రమపడ్డాడు.
“శ్యామ్, ఎంతో
శ్రమపడి బీరు
బాటిల్స్ దాచారు.
బీరు తాగి, తాగి
కడుపుతో ఉన్న
గర్భిణీ స్త్రీలాగా
ముందుకు వచ్చిన
పొట్టను ఎలా
దాస్తారు?”
“నువ్వు
మాత్రం ‘ఐ.లవ్.యూ’ చెప్పు.
బీరు, బ్రాందీ, విస్కీ, ఈ
సగం ‘న్యూడ్
పోస్టర్’ అన్నిటినీ
వదిలేస్తాను”
“అలాగంటే
చివరిదాకా బీరు
తాగాలనే నిర్ణయించుకున్నావా...”
“అలాగంటే
నువ్వు చివరి
వరకు ఐ.లవ్.యూ.
చెప్పబోయేది లేదా?”
“నేను
ఎప్పుడో చెప్పాను
కదా...ఈ
స్నేహం చివరిదాకా
స్నేహంగానే ఉండబోతోంది
అని”
“మాట
మాటలాగానే ఉండాలి
అని ఏదో
సినిమా డైలాగు
లాగానే చెబుతున్నావే
రోహిణీ?”
“అవును”
“అదికూడా
చూస్తాను. గ్రీటింగ్
కార్డులకు ఎన్ని
ప్రేమ మాటలు
రాస్తున్నాను. నాకెలా
ప్రేమ ‘సెట్’ అవకుండా
పోతుంది?”
“సరే...అభినందనలు.
తరువాత, నేను
వచ్చినందుకు కారణం...”
గబుక్కున అతనికి
దగ్గరగా వచ్చి
బాగా క్లోజుగా
నిలబడింది. ఒక
రోజా పువ్వుల
తోటలాగా పరిశుభ్రంగా
ఉంది.
అతని చేతికి
ఒక కవరు
ఇచ్చింది.
‘ప్చ్!’
బుగ్గలపై ముద్దు
పెట్టింది.
“రోహిణీ!”
“హ్యాపీ
బర్త్ డే
శ్యామ్!”
షాకయ్యాడు. గబుక్కున
తిరిగి ‘క్యాలండర్’ చూశాడు.
అరె, అవును...ఈరోజు
అతని పుట్టిన
రోజు!
అతనే తాను
పుట్టిన రోజును
మరిచిపోయినప్పుడు...ఈమెకు
ఎలా...?
శ్యామ్....ఎమోషనల్
అయ్యి -- కళ్ళు, నీళ్ళతో
నిండిపోగా ఎదురుగా
ఉన్నవన్నీ ఒక్కసారి
కనుమరుగై, మళ్ళీ
క్లియర్ అవగా, ఆమె
పక్కకు తిరిగినప్పుడు.
రోహిణీ వెళ్ళిపోయున్నది.
ఆమె ఇచ్చిన
కవరును చింపాడు.
సాయంత్రం ‘ఈవెనింగ్
షో’ సినిమాకు
రెండు టికెట్లు.
ధియేటర్ కాంప్లెక్స్.
ఇద్దరూ ‘బాల్కనీ’ లో
ఒకే సోఫాలో
కూర్చోనున్నారు.
‘పాప్
కార్న్’ తింటూ
సినిమా చూసారు.
ఒకటిన్నర కిలోమీటర్
పొడవు టైటిల్
ఉన్న ఏదో
హిందీ సినిమా.
ఒక్క అక్షరం
కూడా అసలు
అర్ధం కాలేదు!
కానీ, హిందీ
అర్ధం కావటమా
ముఖ్యం? పక్కన
రోహిణీ. ఆమెను
పూర్తిగా అర్ధం
చేసుకుంటేనే జన్మ
సార్ధకం అవుతుంది.
ఆమె సడన్
గా అతని
చేతులను గట్టిగా
పుచ్చుకుంది.
ఇప్పుడు షాక్
తిన్నది అతను.
“ఇక
మనం కలుసుకోవటం
ఆపేయాలి శ్యామ్”
ఈసారి అతిపెద్ద
షాక్. ఆ
షాక్ వలన
తింటున్న పాప్
కార్న్ గొంతుకు
అడ్డుపడటంతో పొలమారి
దగ్గులాగా వచ్చింది.
“ఏ.ఏ.
ఎందుకు?”
“నాకు
అలా అనిపిస్తోంది!
మనం ఇక
కలుసుకోవటాన్ని
ఆపేయాలి”
“సడన్
గానా...ఇలాగేనా?”
“సడన్
గానే...ఇలాగే”
“ఎందుకు?”
“మనం
ఏం...ఏం
చేస్తూ ఉన్నాం?”
“పాప్
కార్న్ తింటూ
ధియేటర్లో సినిమా
చూస్తున్నాం?”
“ఇది
చెప్పలేదు. ఇలా
మాటి మాటికీ
కలుసుకోవటం -- చూసుకోవటం
-- మాట్లాడుకోవటం.
ఇది యధార్ధమా
శ్యామ్?”
“యధార్ధమే”
“అలా
అనిపించటం లేదు”
“నాకు
సంతోషంగా ఉంది
రోహిణీ. నీకు
లేదా...?”
“లేదు”
ఆశ్చర్యంతో--పక్కకు
తిరిగి...ఆమెను
చూశాడు.
“భయంగా
ఉన్నది శ్యామ్”
“భయమా!
పొద్దున్నే కదా
బుగ్గల మీద
ముద్దు పెట్టావు.
ఇప్పుడు ‘ఇక
మీదట చూసుకోకూడదు’అని
చెప్పి, అదే
బుగ్గమీద ‘టపీ’ మని
కొడుతున్నావే. నిన్ను
అర్ధం
చేసుకోవటమే కుదరటం
లేదే? ‘బెర్మూడా
ట్రయాంగిల్’ సముద్రం
లాగా ఇంత
మిస్టరీగా ఉన్నావే? నన్నెందుకు
ఇలా అయోమయంలో
ఉంచుతున్నావు?”
“నువ్వు
సరిగ్గా ఉంటే
ఎందుకు కన్
ఫ్యూజన్? చూడద్దు
అని నేను
చెబితే, ‘సరే’ అని
నువ్వూ చెప్పేయి.
మనమేమీ ప్రేమికులము
కాదే? ఎప్పుడూ
ఫ్రెండ్సే కదా?”
“అది...అది...నాకు
రెండు మనసులుగా
ఉన్నది రోహిణీ”
“అది
తప్పు”
“ఏది
తప్పూ?”
“మగవారికి
రెండు మనసులు
ఉండటం”
“అలాగా?”
“అవును!
అందుకే ఇంత
కష్టపడుతున్నావు.
ఆడవాళ్ళకు మాత్రమే
ఎన్ని మనసులైనా
ఉండొచ్చు. మగవాళ్ళకు
ఒక మనసు
ఉండటమే చాలా
ఎక్కువ”
శ్యామ్ ఆశ్చర్యంగా
చూసాడు.
“ఏమిటి
చూస్తున్నావు?”
“మనిద్దరి
రిలేషన్ కు
ఏమిటి పేరు
రోహిణీ?”
“మనం
అర్ధం చేసుకోగలిగే
వయసుకు వచ్చాసాము.
‘బాయ్
ఫ్రెండ్’, ‘గర్ల్
ఫ్రెండ్’...అని
అన్ని బంధుత్వాలకూ
నేను ‘లేబుల్’ అతికించటం
నాకు ఇష్టంలేదు.
అదంతా స్కూలుతో
పోయింది”
“రోహిణీ, దీని
పేరే లవ్.
ఇంకానా నీకు
అర్ధం కాలేదు?”
“లేదు”
“ఇంకా
ఎందుకు మొండితనం? మాట్లాడకుండా
‘ఐ.లవ్.యూ’ అని
చెప్పి తగలడు.
ఎందుకిలా నా
చిన్న మెదడు
వరకు భయం
ఏర్పరుస్తున్నావు?”
“లవ్వా? ఖచ్చితంగా
లేదు?”
“అపజయాన్ని
ఒప్పుకో రోహిణీ.
ఐ.లవ్.యూ
చెప్పేయి”
“ఎందుకు
ఇప్పుడు అది
చెప్పటం? వందకిలోమీటర్ల
వేగంతో వెడుతున్న
బైకుకు,
రోడ్డు మధ్యలో
కుక్కను వదలాలా? ఢీ
కొడితే యాక్సిడెంట్
అయి పడిపోవటానికా? వద్దు...ఈ
‘ఐ.లవ్.యూ’ అంతా
వద్దు. అది
లేకుండానే నేను
బాగా సంతోషంగా
ఉన్నాను. నన్ను
వదిలేయి. మనం
కలుసుకునేది ఈ
రోజుతో ఆపేద్దాం.
ఇదే నా
నిర్ణయం”
సినిమా క్లయ్
మాక్స్ రాకుండానే
శ్యామ్ కళ్ళల్లో
నుండి నీళ్ళు
కారింది.
Continued...PART-10
*********************************
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి