తీరం ముగ్గులు...(సీరియల్) (PART-6)
మరుసటి రోజు
ప్రకాష్ ఆఫీసుకు
వచ్చిన వెంటనే, ప్రదీప్
దగ్గరకు వెళ్ళాడు.
“సుజాతా
నిన్ను పెళ్ళి
చేసుకోవటానికి
అంగీకారం తెలిపింది
ప్రదీప్!”
“ను...నువ్వు
ఏం చెబుతున్నావు
ప్రకాష్? ఇంత
జరిగాక కూడానా?”
“దాన్ని
సుజాతా పెద్దగా
తీసుకోలేదు! మేము
దీని గురించి
మాట్లాడినప్పుడు, తండ్రీ-
-కొడుకులకు నాలుగు
గోడల మధ్య
వెయ్యి తగాదాలుంటాయి!
అందులో తల
దూర్చటానికి మనమెవరం? ఇది
మనకు జరిగిన
అవమానం అని
ఎందుకు అనుకోవాలి? నాకు
ఎటువంటి ఆక్షేపణ
లేదు! పెళ్ళికి
నేను రెడీ!
మిగిలిన విషయాలు
మీరు మాట్లాడవచ్చు
అని చెప్పేసింది!”
ప్రదీప్ మొహంలో
ఉత్సాహం పొంగి
పొర్లింది.
“నీకు
ఓకేనా ప్రదీప్?”
“ఏమిటి
ప్రకాష్ ఇలా
అడుగుతున్నావు? నాకూ
ఎటువంటి ఆక్షేపణా
లేదు! నేనూ
రెడీ.
మనస్పూర్తిగా అంగీకరిస్తున్నా!
పరవాలేదే! మా
గొడవ వల్ల
ఎటువంటి బాధ
పడకుండా నీ
చెల్లెలు క్లియర్గా
ఉన్నదే!”
“దీంట్లో
మాత్రమే కాదు
ప్రదీప్...అన్ని
విషయాలలోనూ ఆమెకు
క్లారిటీ ఎక్కువ.
లేకపోతే కాళ్ళు
వికలాంగమైనాయేనని
కృంగి పోకుండా, ఎంత
స్వీయ నమ్మకంతో
జీవిస్తోంది చూడు!”
“నిజమే!”
“తరువాత
స్టేజీకి వెళ్దాం.
నేను మా
అమ్మను పిలుచుకుని
మీ ఇంటికి
వస్తాను. పెద్దలు
కలిసి మాట్లాడుకుని, మంచి
రోజును ఎంచుకోనీ!”
“మా
నాన్న వాగుతారే!”
“తప్పు
ప్రదీప్. పెద్దలు
మాట్లాడవలసిన విషయాలను, వాళ్ళే
మాట్లాడాలి. అదే
మర్యాద!
నిన్ను కన్న
వాళ్ళు నువ్వు
సంతోషంగా జీవించాలని
అనుకోరా?”
“లేదురా!
నీకు వాళ్ళ
గురించి తెలియదు!
వాళ్ళతోనే ఉంటున్న
నాకే తెలుసు!”
“సరే
వదులు! అది
నీ సమస్య!”
“ప్రకాష్, పెళ్ళి
ముగిసిన వెంటనే, అదే
వేగంతో మాకు
ఒక ఇల్లు
చూడు! మేము
వేరు కాపురం
వెళ్ళిపోతాం!”
“ఎందుకురా
ప్రదీప్?”
“వాళ్ళతో
కలిసి జీవించటం
ఎవరి వల్ల
కుదురుతుంది?”
“ఇందులో
నన్ను లాగకురా
బాబూ! ఆడపిల్లను
ఇచ్చిన వాడిని, కుటుంబాన్ని
విడదీసాడే అనే
అపవాదు వస్తుంది.
అది నువ్వే
చూసుకో!”
“అది
కూడా న్యాయమే!”
“నేను
మిగతా పనులను
చూసుకోవాలి!”
“నేనూ
సుజాతాతో కొంచం
ఒంటరిగా మాట్లాడాలి.
దానికి సంధర్భం
ఏర్పాటు చేసివ్వగలవా?”
“నువ్వు
మా ఇంటికి
రా! మనసు
విప్పి మాట్లాడచ్చు.
మిమ్మల్ని వదిలేసి
నేనూ, అమ్మా
బయటకు వెళ్ళిపోతాం!”
“సరే!”
“మొదట
పెద్దవాళ్ళు మాట్లాడి
ముగించనీ! ఆ
తరువాత మీరిద్దరూ
మాట్లాడుకోవచ్చు...సరేనా?”
ప్రదీప్ నవ్వుతూ
తల ఊపాడు!
Continued...PART-7
*********************************
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి