వర్షంలో వెన్నెల...(పూర్తి నవల)

 

                                                                                   వర్షంలో వెన్నెల                                                                                                                                                                               (పూర్తి నవల)

అనాధ పిల్లల మరియు వృద్దుల ఆశ్రమాలకు నా పత్రికా విలేఖరి స్నేహితుడితో ఇంటర్ వ్యూ కోసం వెళ్ళాను. అక్కడున్న పిల్లలతోనూ, వృద్దులతోనూ మాట్లాడినప్పుడు...అక్కడ వాళ్ళ ప్రాధమిక అవసరాలు పూర్తి అవుతున్నా, వాళ్ళ కళ్ళల్లో, వాళ్ళు ప్రేమ కొసం తపన పడుతున్నది నా మనసును చాలా బాధపెట్టింది.

కన్నవారి ప్రేమను వెతుకుతున్న ప్రయాణంలో ఉన్న శైలజాకి వర్షంలో వెన్నెలలాగా సంతోషమైన జీవితం దొరికితే, మన మనసులోనూ ఆనంద గాలి వీస్తుందని నాకు అనిపించింది.  ఈ నవలలోని నాయకి పాఠకులందరి మనసులలోనూ లోతుగా పాతుకుపోయి అందరినీ సంతోషపరుస్తుందని నమ్ముతున్నాను.

                                                                   *********************************

హైదరాబాద్ సిటీ ట్రాఫిక్ ఇరుకులో చిక్కుకుని, మెల్లగా దానిని దాటుకుని, బైపాస్ రోడ్డులో జారిపోతున్నట్టు వెడుతున్న ఆ విశాలమైన కారులోని ఏ.సి చల్లదనంలోనూ చెమటలు పడుతున్నాయి శైలజాకి! వినాయకుడిని మనసులో   తలుచుకుని ‘అంతా నీ దయే’ అంటూ ధైర్యం తెచ్చుకున్నా, కడుపులో భయం ఫీలింగ్ మాత్రం ఉంటూనే ఉంది. తన చూపులను కారు అద్దాలలో నుండి బయటకు పరిగెత్తించింది. బయట కొంచం మంచు పొగ మిగిలున్నది.

ముందు సీటులో డ్రైవర్ పక్కన కూర్చోనున్న మేనేజర్ సుందరం “లక్ష్మీ అమ్మగారిని చూస్తేనే అయ్యగారికి ఆరొగ్యం బాగుపడుతుందమ్మా. ఆమె వెళ్ళిపోయిన దగ్గర నుంచి అయ్యగారు మనసు విరిగిపోయి, సరిగ్గా నిద్రపోక, సరిగ్గా తిండి తినక ఆరొగ్యం పాడుచేసుకున్నారు. ఏదో ఆయన చెల్లి, పిల్లలూ ఉన్నందువలన కొంచం తట్టుకుంటున్నారు” అన్నారు, పెద్ద నిట్టూర్పుతో!

“మీలాగానే చాలా అందంగా ఉంటారమ్మా. ఆవిడ లేకుండా ఇల్లే చీకటి గుహలాగా బోసిపోతోందమ్మా” అని ఆయన మాట్లాడుతూ వెళ్ళ, మాట మార్చటం కొసం, “నాన్న ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నారు సార్?” అని తడబడుతూ అడిగింది శైలజా.

“ఏంటమ్మా ఇది? నన్ను పోయి సార్ అంటున్నావు! అంకుల్ అనే పిలువమ్మా. నీ చిన్న వయసులో నన్ను అలాగే పిలిచేదానివి” అని వెనక్కి తిరిగి వెనుక సీటులో కూర్చోనున్న శైలజాను చూసి నవ్వారు పెద్దాయన. మాటలు కంటిన్యూ చేస్తూ “ఒక వారం రోజులుగా ‘ఐ.సి.యూ’ లోనే ఉన్నారు. కొంచం స్పృహలోకి  వచ్చినప్పుడు...మీ పేరు, అమ్మ పేరు చెప్పి అడుగుతున్నారు. వచ్చేనెల ఆపరేషన్ చేద్దాం అంటున్నారు డాక్టర్. అంతలోపు అమ్మగారు కూడా వచ్చేస్తే ఊరటగా ఉంటుందమ్మా” అన్నారు.

ఈ నవలను చదవటానికి ఈ క్రింది లింకుపై క్లిక్ చేయండి:

వర్షంలో వెన్నెల...(పూర్తి నవల)  @ కథా కాలక్షేపం-2 

****************************************************************************************************