తల్లి మనసు (కథ)
ఇంటి వాకిలి ముందు ఆటో ఒకటి ఆగుంది.
“ఊ...త్వరగా బయలుదేరండి. మంచి సమయం ముగిసేలోపు వెళ్ళి చేరాలి కదా?”
మనసారా నవ్వుతూ చెప్పిన కోడలు మాట వినబడగానే, టెబుల్ మీదున్న గుడ్డల మూటను తీసుకుని నడుం మీద పెట్టుకుని ‘నేను రెడీ, వెళ్దామా?’ అనే లాగా తన కొడుకు నరేంద్రను చూసింది 60 ఏళ్ళ అన్నపూర్ణమ్మ.
“ఏమండీ...మీకు కొంచం కూడా బుద్ది లేదా? వయసైన ఆవిడ బరువు మోస్తున్నది, మీరు వేడుక చూస్తూ నిలబడ్డారే...ఆవిడ దగ్గర్నించి మూటను తీసుకుని ఆటోలో పెట్టచ్చు కదా?”
కేతన దొంగ కోపంతో భర్త మీద కేకలు వేయగా, “మూటను నా దగ్గర ఈయమ్మా” అన్న నరేంద్ర, దాన్ని తీసుకుని, వాకిలి వైపుకు నడిచాడు.
మెల్లగా నడిస్తే కోడలు తనని కూడా తిడుతుందనే భయంతో ఆయసపడుతూ వేగ వేగంగా కొడుకును అనుసరించింది అన్నపూర్ణమ్మ.
“అమ్మా...నువ్వు ఉండబోయే చోటు ఎలాంటిదో, నీతో పాటూ ఉండబోయే వాళ్ళు ఎలాంటి వారు ఉంటారో మనకెవరికీ తెలియదు. మీ రెండు పేటల గొలుసు, చెవి పోగులు తీసి నా దగ్గర ఇచ్చేయమ్మా”
నరేంద్ర తన తల్లిని ఎక్కడికి తీసుకు వెడుతున్నాడు? తెలుసుకోవటానికి ఈ కథ చదవండి.
ఇంటి వాకిలి
ముందు ఆటో
ఒకటి ఆగుంది.
“ఊ...త్వరగా
బయలుదేరండి. మంచి
సమయం ముగిసేలోపు
వెళ్ళి చేరాలి
కదా?”
మనసారా నవ్వుతూ
చెప్పిన కోడలు
మాట వినబడగానే, టెబుల్
మీదున్న గుడ్డల
మూటను తీసుకుని
నడుం మీద
పెట్టుకుని ‘నేను
రెడీ, వెళ్దామా?’ అనే
లాగా తన
కొడుకు నరేంద్రను
చూసింది 60
ఏళ్ళ అన్నపూర్ణమ్మ.
“ఏమండీ...మీకు
కొంచం కూడా
బుద్ది లేదా? వయసైన
ఆవిడ బరువు
మోస్తున్నది, మీరు
వేడుక చూస్తూ
నిలబడ్డారే...ఆవిడ
దగ్గర్నించి మూటను
తీసుకుని ఆటోలో
పెట్టచ్చు కదా?”
కేతన దొంగ కోపంతో
భర్త మీద
కేకలు వేయగా, “మూటను
నా దగ్గర
ఈయమ్మా” అన్న నరేంద్ర, దాన్ని
తీసుకుని, వాకిలి
వైపుకు నడిచాడు.
మెల్లగా నడిస్తే
కోడలు తనని
కూడా తిడుతుందనే
భయంతో ఆయసపడుతూ
వేగ వేగంగా
కొడుకును అనుసరించింది
అన్నపూర్ణమ్మ.
“ఏమండీ, మూటను
మీ దగ్గర
పెట్టుకోండి. అత్తయ్యను
బాగా కూర్చోనివ్వండి.
తరువాత డ్రైవర్
దగ్గర చెప్పి, ఆటోను
మెల్లగా నడపమని
చెప్పండి. పాపం
ఆమె ఒంటికి
కుదుపుడు పడదు” అన్నది కేతన.
అన్నపూర్ణమ్మ, నరేంద్ర
ఆటోలో కూర్చున్నారు.
ఆటో డ్రైవర్
తాతారావు బండిని
కదిపాడు.
“అమ్మా, గుమ్మంలో
నిలబడి కేతన
మీకు చేతులు
ఊపుతోంది చూడండి.
సమాధానంగా నువ్వు
కూడా ‘టాటా
చూపించమ్మా’” కొడుకు
నరేంద్ర చెప్పింది
చెవిలో వినిపించుకోకుండా
అన్నపూర్ణమ్మ విరక్తితో
మొహాన్ని వేరు
వైపుకు తిప్పుకున్నది.
ఆటో బయలుదేరింది.
“ఎక్కడికి
సార్ వెళ్ళాలి!”
“సుల్తాన్ పూర్...అని
చెప్పి, కొంచం
నెమ్మదిగానే వెళ్ళండి” అన్నాడు నరేంద్ర.
“కంగారు
పడకండి సార్.
నేను జాగ్రత్తగానూ, నెమ్మదిగానూ
తోల్తాను. వయసైన
తల్లి ఉందే"
అన్నాడు, తాతారావు.
పది నిమిషాల ప్రయాణం తరువాత నరేంద్ర సెల్ ఫోన్ మోగింది. తీసి చెవి దగ్గర పెట్టుకున్నాడు. అవతలి వైపు అతని భార్య మాట్లాడింది.
ఈ కథను చదవటానికి ఈ క్రింది లింకుపై క్లిక్ చేయండి:
తల్లి మనసు...(కథ) @ కథా కాలక్షేపం-1
*********************************
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి