చిక్కుముడి జీవితాలు (పూర్తి నవల)
‘జీవితం’ అనేది సుఖాలు మాత్రమే ఉన్నది కాదు...! అందులోనూ కొందరికి ‘జీవితం’ ముళ్ళ పడకలాగా గుచ్చుకుంటునట్టు ఉండి ప్రశాంతమైన నిద్రని ఇవ్వకుండా వాళ్ళనే చుడుతూ ఉంటుంది. చుట్టూ ఆపదలు చుట్టుకోనున్నా, వృక్ష శిఖర కొమ్మ నుండి పడుతున్న ఒక చుక్క తేనె కోసం నాలిక చాచుకుని కాచుకోనుంటాం మనలో కొందరం.
ఆ తేనె రుచితోనే కష్టాలు మరిచిపోయే పరిస్థితితో పలువురికి రోజులు గడుస్తూ ఉంటాయి. అలాంటి పరిస్థితులలోనే ఇక్కడ ఇద్దరు జీవించాలని నిర్ణయించుకుంటారు. ఒళ్ళంతా చుట్టుకోనున్న చిక్కుముడి లాంటి బంధుత్వ గొలుసులో నుండి విడిపించుకోవటం కుదరక, అంత కష్టాలలోనూ జీవిత రుచిని అనుభవించాలని నిర్ణయించుకున్న
వారిద్దరి కథే ‘చిక్కుముడి జీవితాలు’.
మీ అభిప్రాయాలను మనసార తెలియపరచండి...వినడానికి తయారుగా ఉన్నాము.
ఒక చిన్న
బొద్దింక వలనే
వాళ్ళిదరికీ పరిచయం
ఏర్పడింది. కొత్తపేటలోని
ఒక పాత
బిల్డింగు యొక్క
మెట్లు దిగి
బయటకు వచ్చినామె
హఠాత్తుగా అదిరిపడి
అరుస్తూ గంతులు
వేసింది. తన
భుజాలపై తగిలించుకున్న
హ్యాండ్ బ్యాగును, దాంతో
పాటూ దుప్పటానూ
విదిలించి పారేసింది.
దుప్పటా ఎగిరొచ్చి
అతని కాళ్ళ
దగ్గర పడగా...హడావిడిగా
వెనక్కి తిరిగి
చూశాడు.
అనాధలాగా పడున్న
హ్యాండ్ బ్యాగును
బెదురు ముఖంతో
చూస్తూ నిలబడింది.
అతను...దగ్గరకు
వచ్చి ఆమెనూ, ఆమె
హ్యాండ్ బ్యాగునూ
మళ్ళీ మళ్ళీ
చూస్తూ, దుప్పటాను
తీసి ఆమె
దగ్గర ఇచ్చాడు.
“ఏమైంది?”
“బో...బొద్దింక...?”
“ఎక్కడ?”
“బ్యాగులో...”
బ్యాగును తీసి
అతను తెరవగా...అది
బయటకు రావటంతో...ఆమె
మళ్ళీ అరిచింది.
అతను ఆ
బొద్దింకను వీధి
అంచుకు తీసుకు
వెళ్ళి విదిలించ... ఆ బొద్దింకను
కాకి ఒకటి
ముక్కుతో కరుచుకుని
పోయింది. బ్యాగును
మూసేసి ఆమె
దగ్గరకు వచ్చి
చాచాడు.
“థాంక్స్...!
మెట్లు దిగుతుంటే
ఎక్కడ్నుంచో ఎగురుతూ
వచ్చింది”
“మీరు
వేసిన గంతులకు
భయపడి బ్యాగు
లోపలకు దూరింది...”
అతను చెప్పటం
ముగించి, ఆమెను
పైకీ, కిందకూ
ఒకసారి చూశాడు.
“ఇంటర్వ్యూకు
వచ్చారా?”
ఆమె వెళ్ళి
వచ్చిన బిల్డింగును
చూస్తూ అడిగాడు.
“అవును...!
కానీ, అక్కడ
ఎవరూ లేరు.
అలాంటి కంపనీనే
లేదు అంటున్నారు.
దీన్ని నమ్ముకుని
మచిలీపట్నం నుండి
వచ్చాను”
“హంబగ్
‘కంపనీ’ ల
కంతా ‘అప్లికేషన్’ వేస్తే
ఇంతే!”
“మీరూ
ఇక్కడికే వచ్చారా?”
“లేదు...!
కానీ, ఇదే
బిల్డింగులోనే
పని చేస్తున్నాను.
ఇక మీదట
అప్లికేషన్ వేసే
ముందు ‘మంచి
కంపనీయేనా’ అని
కనుక్కుని వేయండి.
అలా బేల
చూపులు చూస్తూ
నిలబడకుండా జాగ్రత్తగా
నెక్స్ట్ బస్సు
పుచ్చుకుని ఊరు
వెళ్ళి చేరండి”
ఆమె మొహం
అదోలాగా అయ్యింది…ఏడ్చేస్తుందేమో
అన్నట్లుంది.
“ఏమిటీ...ఏదైనా
సమస్యా? ఇంట్లో
తిడతారని భయమా?”
“ప్చ్...ఉద్యోగం
దొరుకుతుందనే నమ్మకంతో
చాలా కష్టంలో
ఉన్నా, అమ్మ
దగ్గర ఉన్న
కొంచం డబ్బునూ
అడిగి తీసుకొచ్చాను.
నాన్న, హాస్పిటల్లో
ఉన్నారు. ఇప్పుడు
అమ్మ మొహాన్ని
ఎలా చూడాలి
అనేది అర్ధం
కావటం లేదు”
ఆమె బాగా
పరిచయమున్నట్టు
తన సమస్యను
టపటప మని
చెప్పగా...అతను
ఆమెను జాలిగా
చూశాడు.
ఈ నవలను చదవటానికి ఈ క్రింది లింకుపై క్లిక్ చేయండి:
చిక్కుముడి జీవితాలు…(పూర్తి నవల) @ కథా కాలక్షేపం-2
*********************************
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి